Όταν διαβάζει κανείς την εισαγωγή ενός βιβλίου μπορεί να καταλάβει, λίγο ως πολύ, την ψυχοσύνθεση του συγγραφέα. Σ’ αυτή την περίπτωση, πρόκειται για μια ευαίσθητη ποιήτρια που η ευαισθησία της «ξεχειλίζει» από την αρχή μέχρι το τέλος.

Πρόκειται για τη Βολιώτισσα Χαρούλα Ηλία-Φράγκου με το βιβλίο της που φέρνει τον τίτλο « Της παρεούλας- Ποιήματα για παιδιά» (εκδ. Δωδώνη, Αθήνα 2006, σελ. 69) και εικονογράφηση από τη Δήμητρα Σπυρίδωνος.
Το ασημένιο φεγγάρι ήταν εκείνο που έριξε την ασημόσκονή του ένα βράδυ μέσα στο δωμάτιο της ποιήτριας και γέμισε φως και έμπνευση για να γράψει ποιήματα, πολλά ποιήματα για παιδιά. «...Και από τότε πέρασαν χρόνια, δεν ξανάρθε το φεγγάρι, στο σπίτι μου, όμως εγώ σε μια γωνίτσα της ψυχής μου κράτησα το μελένιο «φως» του και κάθε φορά που θέλω να γράψω ένα ποίημα βουτάω την πένα μου σ’ αυτό ξεσπιτώνουμαι και ταξιδεύω μέρες και νύχτες μαζί του...» Έτσι λοιπόν μ’ αυτόν τον τρόπο εμπνεύστηκε και έγραψε αυτό το βιβλίο, το οποίο αποτελείται από τρία μέρη.
Το πρώτο μέρος φέρνει τον ομώνυμο τίτλο του βιβλίου «Η παρεούλα μας» και ασχολείται με ποιήματα, όπως: « Στην εξοχή»: Με τις μύγες, τα ζουζούνια που ολογύρω θα πετούν/ με τα γυμνοσαλιαγκάκια που σιγανοπερπατούν...» «Με το βαπόρι…. στο ψαροχώρι»: …Σπάροι, πέρκες και λιθρίνια/ γόπες και αστακοί/ και μουρμούρες μουρμουρίζουν/ζουμ λαρί λαρί...» « Με ήλιο με βροχή» «Δενδροπαρεούλες» κ.ά.
Στο δεύτερο μέρος  ασχολείται με αριθμούς, με γράμματα και φέρνει τον τίτλο «Του σχολειού που τ’ αγαπώ» εδώ με παιγνιώδη τρόπο και συνάμα αστείο, το παιδί μπορεί να μάθει τους πρώτους αριθμούς διασκεδάζοντας, όπως το ποίημα «Ελάτε να μετρήσουμε» ...Ένα, λέω στον μπαμπά μου πως τον αγαπώ,/δύο, δείχνω στη μαμά μου το ψηλό βουνό/.. να του κάνει γνωστό πως είναι η πρώτη μέρα στο σχολείο, με το ποίημα «το πρωτάκι» Πρώτη μέρα στο σχολείο/ ούτε ζέστη ούτε κρύο/έχει πει ο αδελφός μου/ πιο μεγάλος και σοφός.../ Η δασκάλα μου γελάει/ και μου κλείνει το ματάκι..../ τί χαρά, να’σαι πρωτάκι!»κ.α και να του μεταδώσει την τρυφερότητα και την αγάπη με « Αγκαλίτσες, αγκαλιές», όπως είναι ο τίτλος του τρίτου μέρους του βιβλίου. Για παράδειγμα παραθέτω μερικούς στίχους, από το ποίημα με τίτλο « Της γιαγιάς η αγκαλιά»: «Πιο ζεστή κι’ από του ήλιου/ της γιαγιάς η αγκαλιά..../μακριά με ταξιδεύει/ στου ονείρου τη χαρά...»
Η ποιήτρια Χαρούλα Ηλία- Φράγκου σ’ αυτό το έργο της έχει καταθέσει με ρομαντισμό και λυρισμό την ευαισθησία της ψυχής της και την τρυφερότητά της. Τα υποκοριστικά των λέξεων, οι σύνθετες λέξεις, οι μεταφορές και παρομοιώσεις, καθώς και τα κοσμητικά επίθετα συνθέτουν ένα σύνολο ποιημάτων προσιτό και εύπεπτο για τα παιδιά. Αξίου λόγου είναι και η διακριτική εικονογράφηση από την Δήμητρα Σπυρίδωνος. Τα χρώματα που χρησιμοποιεί είναι απαλά με ανοιχτές αποχρώσεις, τα δε σκίτσα είναι χαρούμενα και ελκυστικά. Να, ένας τρόπος να μυήσουμε τα παιδιά μας στην ποίηση και να γνωρίσουμε μ’ αυτόν τον τρόπο αξίες και ιδανικά χρήσιμα για τη διαμόρφωση της προσωπικότητάς τους.
Η ποιήτρια Χαρούλα-Ηλία Φράγκου μ’ αυτή προφανώς την πρώτη της ποιητική συλλογή για παιδιά με τίτλο «Της παρεούλας» δίνει όλη την ευαισθησία και το χάδι της στον παιδόκοσμο, που μετατρέπονται σε χαρά και γνώση.
Εφημερίδα «Νέος Τύπος» Μαγνησίας
Κυριακή 20 Μαίου 2007